Select Page

(Gr. epi = op; kuklos = cirkel)
Term uit de klassieke Griekse astronomie, gebruikt ter aanduiding van de cirkelvormige planeetbaan waarvan het middelpunt om een andere, grotere cirkel (deferent of draagcirkel) wentelt. De cirkel heeft vanouds als een volmaakte vorm gegolden en vormt dan ook de grondslag van de klassieke geocentrische astronomie. Een eenvoudige cirkelbeweging bleek echter ontoereikend om de bewegingen van de planeten te verklaren. Vandaar dat astronomen als Hipparchus en Ptolemaeus hun toevlucht zochten tot epicykels. De daarvan afgeleide hulpconstructies werden in de loop der tijden steeds gecompliceerder. Pas Kepler zou de astronomie uit de ban van de cirkel bevrijden door de ellipsvormige planeetbaan te introduceren.

Print Friendly, PDF & Email