Vorm van kredietverlening waarbij een debiteur (de trekker van de wissel) zich via een overdraagbare schuldbekentenis (de wissel) verplicht zijn schuld op een bepaalde datum af te lossen aan de nemer van de wissel door daartoe een betalingsopdracht te geven aan een derde, meestal een bankier (de zogenaamde betrokkene). Aan het begin van de zestiende eeuw werd het gebruikelijk dat bij overdracht van de wissel de overdragende partij zich garant stelde voor de betaling door zijn handtekening te zetten op de achterkant van de wissel (geëndosseerde wissel). Dankzij het endosseren kreeg de wissel een grote betekenis als verhandelbaar waardepapier.