(philosophia naturalis)
Omvatte tot circa 1600 zowel de algemene wijsgerige reflectie op de natuur als het onderzoek van concrete natuurverschijnselen. Sinds de natuurwetenschap zich heeft geëmancipeerd tot een zelfstandige discipline wordt de term ‘‘natuurfilosofie’’ gebruikt als equivalent van ‘‘filosofie der natuurwetenschap’’, dat wil zeggen: de bezinning op de kentheoretische grondslagen van het natuurwetenschappelijk onderzoek.
