(letterlijk: wedergeboorte)
Aanduiding voor de periode 1300-1600 in de Italiaanse geschiedenis die wordt gekenmerkt door een grootscheepse culturele ‘‘Renaissance’’ betekent letterlijk ‘‘wedergeboorte’’ (van de klassieke oudheid). Als historisch periodebegrip verwijst de kern niet alleen naar ‘‘wedergeboorte’’, maar vooral naar het geheel van nieuwe verworvenheden, die zich op velerlei gebieden (wetenschap, kunst en samenleving) in dit tijdperk voordeden. Periode in de kunst waarbij de klassieke oudheid als het grote voorbeeld diende. In de kunstgeschiedenis valt de periode uiteen in vroege renaissance (circa 1300 – circa 1425), de periode van circa 1425 – circa 1475, en de hoogrenaissance (circa 1475 – circa 1520).
