Filosofische leer afgeleid van de ideeën van de Griekse denker Epicurus (342/341-271/270 v.Chr.), die de verlossing van fysieke pijn en geestelijke onrust, en de daaropvolgende gelijkmoedigheid, als belangrijkste doel van het menselijk handelen voor ogen stelt. Deze ataraxia is volgens Epicurus het best te bereiken in een teruggetrokken bestaan te midden van een kleine kring getrouwen. Epicurus’’ kennisleer is empiristisch, zijn natuurleer atomistisch. Epicurus ontkende het bestaan van goden niet, maar wel hun voorzienigheid. De bekendste interpretator van het epicurisme tijdens het ancien régime was de Frans filosoof Pierre Gassendi (1592-1655).
