Aanhangers van de opvattingen van de Nederlands gereformeerd theoloog Gisbertus Voetius (1589-1676), afgevaardigde op de Dordtse synode (1618-1619), predikant en hoogleraar in Utrecht. Onder invloed van de Engelse puriteinen ijverde hij voor een strikte opvatting èn praktisering van de Dordtse gereformeerde leer – waaraan hij de bijnaam pater orthodoxiae heeft te danken. Was voorstander van autonomie van de kerk tegenover de staat. Voerde felle polemieken tegen arminianen, cartesianen, coccejanen en katholieken.
